Tο πέμπτο επίσημο άθλημα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυμναστικής, η αεροβική, είναι μια άσκηση που γίνεται με τη συνοδεία μουσικής. Προέρχεται από μια αγωγή που οξυγονώνει τους ιστούς και διαπλάθει το σώμα. Ο εφευρέτης του, ο Κένεθ Κούπερ, ήταν Αμερικανός στρατιωτικός γιατρός που ήθελε να αποκτήσουν οι στρατιώτες του καρδιαγγειακή τελειότητα και όχι μυϊκή ανάπτυξη. Το 1968 οι αρχές του Κούπερ άρχισαν να αποκτούν υψηλή δημοτικότητα, αλλά η αεροβική έγινε διεθνές ανταγωνιστικό άθλημα για άνδρες και γυναίκες μόνο στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Σήμερα είναι πολύ αγαπητή στην Ευρώπη και στη Βραζιλία, όπου οι αθλητές διακρίνονται στο ατομικό, στο διπλό (ζεύγος) και στο ομαδικό (τρία άτομα) αγώνισμα. Οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι είναι γνωστοί για τις τεχνικές ικανότητες τους. Το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ομοσπονδίας διεξήχθη στο Παρίσι το 1995 με τη συμμετοχή 34 χωρών. Από τότε διεξάγονται κανονικά τόσο τα παγκόσμια πρωταθλήματα όσο και πολλές άλλες διεθνείς διοργανώσεις.
ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ
Οι αθλητές εκτελούν, με τη συνοδεία μουσικής της επιλογής τους, μια χορογραφία 1 λεπτού και 45 δευτερολέπτων, η οποία απαιτεί δύναμη, αντοχή, ευλυγισία και συγχρονισμό. Πρέπει να παρουσιάσουν 12 στοιχεία, περιλαμβάνοντας ένα από κάθε κατηγορία. Η χορογραφία και η μουσική πρέπει να αρχίζουν και να τελειώνουν ταυτοχρόνως. Οι αθλητές πρέπει να κινούνται ρυθμικά και να καλύπτουν ολόκληρη την έκταση των ασκήσεων. Η έκφραση, η πρωτοτυπία και η δύναμη της παρουσίασης καθιστούν το αγώνισμα πολύ συναρπαστικό. Οι αθλητές πρέπει να είναι τουλάχιστον 18 ετών και οι κατηγορίες στις οποίες αγωνίζονται είναι ατομικό (ανδρών και γυναικών), ζεύγη και ομαδικό με τρία άτομα. Αργότερα θα προστεθούν και εξαμελείς ομάδες. Υπάρχουν δύο επιτροπές κριτών: η επιτροπή Α βαθμολογεί τα ατομικά αγωνίσματα και η επιτροπή Β τα ζεύγη και τα ομαδικά.
ΧΩΡΟΣ ΑΣΚΗΣΕΩΝ
ΤΕΧΝΙΚH
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει βασικά βήματα με λακτίσματα, ωθήσεις, βάδισμα, τρέξιμο, ανασήκωμα γονάτων και άλματα, καθώς επίσης και στοιχεία με καθορισμένα επίπεδα δυσκολίας. Τα στοιχεία αυτά κατατάσσονται στις ακόλουθες ομάδες:
Κινητική Δύναμη – Στατική Δυνάμη
Ευλιγισία – Άλματα – Ισορροπία
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ενδυμασία
Αυστηρά καθορισμένη, αποτελείται από μονοκόμματο ελαστικό μαγιό στο χρώμα της επιδερμίδας για τις γυναίκες, ενώ για τους άνδρες μπορεί να αποτελείται από ένα ή δύο κομμάτια (σορτς και φανέλα).
Παπούτσια
Πρέπει να είναι ευλύγιστα, να προσφέρουν υποστήριξη και να απορροφούν τα τραντάγματα. Το πιο συνηθισμένο χρώμα είναι το λευκό, αλλά δεν επιβάλλεται από τους κανονισμούς.
ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΗ
Οι αθλητές έχουν συνήθως μακρά άκρα, είναι δυνατοί και ευκίνητοι, διαθέτουν αντοχή, θαυμάσια αίσθηση του ρυθμού και τέλειο συντονισμό. Επειδή όλοι οι μύες χρησιμοποιούνται συνεχώς, οι καρδιαγγειακές ασκήσεις και η ανάπτυξη των μυών αποτελούν τη βασική προπόνηση τους.
Αεροβική Γυμναστική
Από την καλή φυσική κατάσταση στα ανταγωνιστικά αθλήματα.
Η αερόβια γυμναστική δεν αποτελεί μόνο μία πολύ καλή μορφή εκγύμνασης για το κοινό από τα τέλη του 80, αλλά επίσης και ένα υψηλής ποιότητας ανταγωνιστικό άθλημα.
Η αερόβια γυμναστική περιλαμβάνει δυναμικές κινήσεις, ελαστικότητα, συγχρονισμό και μουσικότητα σε ένα πρόγραμμα ενός λεπτού και 50 δεύτερα.
Οι διάφορες κατηγορίες είναι οι εξής: ατομικά προγράμματα για άνδρες, για γυναίκες, μικτά ζευγάρια, γκρουπ τριών έως 5 ατόμων. Το πρόγραμμα γίνεται σ’ ένα χώρο (7χ7) και (10 χ10) για γκρουπ.
Η αερόβια γυμναστική είναι η ικανότητα να επιτύχουμε συνεχόμενες σύνθετες και υψηλής έντασης κινήσεις με τη συνοδεία μουσικής οι οποίες προέρχονται από παραδοσιακές αερόβιες ασκήσεις.
Το πρόγραμμα πρέπει να αποτελείται από συνεχής κίνηση, ευλυγισία, δύναμη και την χρήση των επτά βασικών βημάτων με άριστα εκτελεσμένες όλες τις κινήσεις συμπεριλαμβανομένων και των δύσκολων κομματιών.
Το αποτελεσματικό πρόγραμμα δείχνει καθαρές και ισσοροπημένες κινήσεις με τέλεια τεχνική. Το πρόγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα στοιχείο από τις τέσσερις κατηγορίες στοιχείων οι οποίες παρουσιάζουν δυναμική και στατική αντοχή, πηδήματα και ευλυγισία/ ισσοροπία και μπορούν να συμπεριλαμβάνουν
το ανώτερο έως 12 στοιχεία.
Ο διαγωνιζόμενος πρέπει να επιδεικνύει συνδυασμούς αερόβιας κίνησης με τα πόδια του και τα χέρια του, οι οποίες περιλαμβάνουν τα επτά βασικά βήματα της αεροβικής: βηματισμός, τρέξιμο, επί τόπου πηδηματάκια, σήκωμα / ύψωση γονάτου, κλωτσιά, απότομη κίνηση προς τα εμπρός.
Οξυγόνο
Η κυριολεκτική σημασία της λέξης αερόβια είναι με οξυγόνο ή με την παρουσία οξυγόνου. Η αερόβια άσκηση είναι μία μορφή άσκησης η οποία χρησιμοποιεί το οξυγόνο για να παράγει ενέργεια η οποία πρέπει να διαρκεί λίγο περισσότερο από 20 λεπτά άν ο αθλούμενος θέλει να επιτύχει τον επιθυμητό καρδιακό ρυθμό. Αυτός εκπαιδεύει το καρδιαγγειακό σύστημα (καρδιά και πνεύμονες)
Καθώς ο καρδιακός μυς γίνεται δυνατότερος και πιο αποτελεσματικός, μία μεγαλύτερη ποσότητα αίματος περνάει με κάθε χτύπο. Λιγότεροι χτύποι απαιτούνται για να μεταφερθεί γρήγορα το οξυγόνο σε όλα τα μέλη του σώματος. Ενα άτομο το οποίο αεροβικά είναι σε καλή φυσική κατάσταση μπορεί να αθληθεί για περισσότερο χρόνο, πιο δυναμικά, και να επιτύχει γρηγορότερη ανάκαμψη στο τέλος του μαθήματος.
Η Διεθνής Γυμναστική Ομοσπονδία , ο μόνος διεθνώς αναγνωρισμένος οργανισμός αερόβιας γυμναστικής από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, η Γενική `Ενωση Διεθνών Ομοσπονδιών Αθλημάτων και η `Ενωση Διεθνών Παγκοσμίων Αγώνων συμπεριέλαβε και ανέπτυξε αυτόν τον τομέα άθλησης μέσα στις δραστηριότητες της Γενικής Γυμναστικής από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 80.
Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της αεροβικής γυμναστικής
Το 1994, η Διεθνής Γυμναστική Ομοσπονδία (FIG) αποφάσισε να διοργανώσει παγκόσμια πρωταθλήματα και ξεκίνησε να χτίζει την αερόβια γυμναστική με πρόμοιο τρόπο όπως και τα άλλα ανταγωνιστικά αθλήματα. Το πρώτο επίσημο πρωτάθλημα διοργανώθηκε στο Παρίσι το 1995 (έλαβαν μέρος 34 χώρες). Το 1997, η Διεθνής `Ενωση Παγόσμιων Αγώνων συμπεριέλαβε την αερόβια γυμναστική στους 5ους Παγκόσμιους Αγώνες στη Φιλανδία.
Είναι δύσκολο να υπολογίσουμε τον αριθμό των ανθρώπων που κάνουν αερόβια γυμναστική σε όλον τον κόσμο, αλλά μόνο στη Βραζιλία 500.000 άνθρωποι παίρνουν μέρος.
74 έθνη από τις 129 Ομοσπονδίες μέλη της (FIG) έχουν συμπεριλάβει την αερόβια γυμναστική στο πρόγραμμά τους. Οι χώρες που έχουν αποκτήσει μετάλια είναι: Αυστραλία, Βραζιλία, Βουλγαρία, Χιλή, Κίνα, Γαλλία, Ουγγαρία, Ιταλία, Ιαπωνία, Κορέα, Νέα Ζηλανδία, Ρουμανία, Ρωσία, Ισπανία.
Οταν κάποιος ακούει τις λέξεις αεροβική γυμναστική, το μυαλό του πηγαίνει σε ένα γυμναστήριο όπου έχουν συγκεντρωθεί γυναίκες και άνδρες και με τη συνοδεία μουσικής κάνουν απλά βήματα προκειμένου να φτιάξουν ένα καλλίγραμμο σώμα. Το γνωστό, δηλαδή, αερόμπικ. Και, όμως, το άθλημα της αεροβικής γυμναστικής στην Ελλάδα το γνωρίζουν, προς το παρόν, ελάχιστοι. Πρόκειται για το πέμπτο επίσημο άθλημα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυμναστικής, το οποίο «φλερτάρει» και με την είσοδό του στο ολυμπιακό πρόγραμμα. Η χώρα μας διαθέτει εθνικές ομάδες σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες που παίρνουν μέρος σε διεθνείς διοργανώσεις.
Η αεροβική αποτελείται από ασκήσεις που γίνονται με τη συνοδεία μουσικής. Προέρχεται από μια αγωγή που οξυγονώνει τους ιστούς και διαπλάθει το σώμα. Εφευρέτης της θεωρείται ο Κένεθ Κούπερ. Ο Αμερικανός στρατιωτικός γιατρός που ήθελε να αποκτήσουν οι στρατιώτες του καρδιαγγειακή τελειότητα και όχι μυϊκή ανάπτυξη. Το 1968 οι αρχές του Κούπερ άρχισαν να αποκτούν υψηλή δημοτικότητα, αλλά η αεροβική έγινε διεθνές άθλημα για άνδρες και γυναίκες, περίπου, στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Φανατικούς φίλους έχει στην Ευρώπη και στη Βραζιλία. Στη χώρα της σάμπας, οι αθλητές διακρίνονται στο ατομικό, στο διπλό (ζεύγος) και στο ομαδικό (τρία άτομα) αγώνισμα. Για τις τεχνικές ικανότητές τους διακρίνονται οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι. Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα διεξήχθη στο Παρίσι το 1995 με τη συμμετοχή 34 χωρών. Στην Ελλάδα, το άθλημα έβαλε τις βάσεις του το 1997, αλλά γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη τα τρία τελευταία χρόνια. «Ξεκινήσαμε το 1997 με την καθηγήτρια των ΤΕΦΑΑ, Δέσποινα Τσοπάνη. Φέραμε ανθρώπους από την Ιταλία και κάναμε σεμινάρια, αλλά υπήρχαν εμπόδια από την, τότε, διοίκηση. Από το 2007, η αεροβική έχει κάνει άλματα στη χώρα μας. Οι αθλητές μας παίρνουν μέρος σε όλες τις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις. Οι νεάνιδες πήραν την 7η θέση στο παγκόσμιο, ενώ είχαμε και τέσσερις εισόδους σε τελικούς στο ευρωπαϊκό. Εχουμε τη συμπαράσταση και τη στήριξη της Ελληνικής Γυμναστικής Ομοσπονδίας. Στο στάδιο «Ειρήνης και Φιλίας» υπάρχει αίθουσα όπου γυμνάζονται τα κλιμάκια των εθνικών ομάδων σε παγκορασίδες, κορασίδες, νεάνιδες και γυναίκες. Θέλουμε να αναπτύξουμε ακόμα περισσότερο το άθλημα. Γίνονται συζητήσεις για να μπει στο ολυμπιακό πρόγραμμα και, εφόσον συμβεί, θέλουμε να είμαστε έτοιμοι. Πρόκειται για ένα ωραίο, ζωντανό άθλημα», δήλωσε στην «Κ» ο πρόεδρος της τεχνικής επιτροπής, Νίκος Αδαμόπουλος.
Στην αγωνιστική αεροβική γυμναστική οι αθλητές και οι αθλήτριες εκτελούν, με τη συνοδεία μουσικής της επιλογής τους, μια χορογραφία 1 λεπτού και 45 δευτερολέπτων, η οποία απαιτεί δύναμη, αντοχή, ευλυγισία και συγχρονισμό. Πρέπει να παρουσιάσουν 12 στοιχεία, περιλαμβάνοντας ένα από κάθε κατηγορία. Η χορογραφία και η μουσική είναι υποχρεωτικό να αρχίζουν και να τελειώνουν ταυτοχρόνως. Οι αθλητές πρέπει να κινούνται ρυθμικά και να καλύπτουν ολόκληρη την έκταση των ασκήσεων. Η έκφραση, η πρωτοτυπία και η δύναμη της παρουσίασης κάνουν το αγώνισμα πολύ συναρπαστικό. Αγώνες γίνονται στο ατομικό (ανδρών και γυναικών), σε ζεύγη και στο ομαδικό με τρία άτομα. Κατά τη διάρκεια των αγώνων υπάρχουν δύο επιτροπές: η Α΄ βαθμολογεί τα ατομικά αγωνίσματα και η Β΄ ζεύγη και ομαδικά.
Οι αθλητές είναι δυνατοί και ευκίνητοι, διαθέτουν αντοχή, μπορούν να ακολουθήσουν τον ρυθμό, ενώ τα ζευγάρια πρέπει να έχουν τέλειο συντονισμό. Κατά τη διάρκεια των προπονήσεων αλλά και των αγώνων δουλεύουν, σχεδόν, όλοι οι μύες, κάτι που ενισχύει και την καλή υγεία του αθλούμενου.